De twijfelkontjes van Leusden, of toch niet?
Het is vrijdagavond 2 oktober. De dames verzamelen zich op het o zo vertrouwde plekkie in Leusden. Vol overtuiging bepalen we wie er rijden en wie de auto laat staan. Saskia komt later, maar heus wel op tijd. Tot hier was iedereen nog overtuigend bezig. Maar waarom zijn het dan tóch de twijfelkontjes van Leusden? Tsja, het begon allemaal met de route richten Laren. Daar sloeg de twijfel in als een bom. Links, rechts, hier eraf of de volgende? Twijfel, wie kent het niet.
Eenmaal aangekomen in de Sporthal twijfelde we heel even of we er wel direct in konden. We waren immers veel te vroeg en in deze tijd van corona mag je in de ene sporthal het één en in de andere sporthal het ander. Logisch dat mensen daardoor gaan twijfelen. Maar wanneer je moet volleyballen is twijfelen helemaal niet handig. Daar twijfelt niemand aan. Het was fijn dat Marleen even checkte of we de kleedkamer uit mochten. We twijfelden namelijk of we al het veld op mochten. Dankjewel Marleen. Het was nog even afwachten welk veld we op mochten, maar we waren er klaar voor!
We begonnen de 1e set met Nina als spelverdeler, Britt als diagonaal, Marleen en Tamar als passer lopers en Laura en Marieke op de midden. Uiteraard was Saskia gewoon op tijd om als libero aan de slag te gaan. Het was een typische, eerste set. Hier en daar wat twijfel, maar ook proefde de trainer een soort van “voorzichtigheid”? Ik twijfel of dat een woord is maar het is in ieder geval toepasselijk. Fouten werden er nauwelijks gemaakt, maar punten scoren ging ook niet vanzelf. Met een sterk spelende Nina en opnieuw een kneitergoeie service serie van Marleen werd de 1e set uiteindelijk overtuigend gewonnen met 25-21.
De 2e set begon met dezelfde opstelling als de 1e set. De meiden hadden alleen wel afgesproken het tempo iets op te voeren zodat het voor iedereen leuker zou worden. Een soort rekensommetje had de coach gezegd. Een soort van 1 en 1 is 2? Het werd absoluut leuker, maar vooral omdat het steeds spannender werd! LEOS kreeg geen grip op de sterke aanvallers van de Smashers en de scheidsrechter twijfelde zo nu en dan of de bal in en uit was. Snappen we best hoor, iedereen twijfelt weleens. Gelukkig trok LEOS aan het langste einde en wisten de dames ook deze set te winnen met 25-22.
De 3e set liep eigenlijk behoorlijk anders dan dat we hadden voorspeld. Met Femke op de plek van Tamar en Margreet op de plek van Britt werd er overtuigend begonnen. Ja echt, de twijfel was weg. We kwamen al snel op een behoorlijke voorsprong en de tegenstander was het echt even kwijt. Pff, weg spanning, lekker setje denk je dan. Maar toen kwam die twijfel weer. Die verrekte twijfel. Want als wij deze set zouden winnen, zouden we de wedstrijd ook winnen. Daar was geen twijfel over. Maar juist op het moment dat je daar niet aan twijfelt, slaat de twijfel toe en twijfelden we met elkaar of de set wel zo makkelijk zou blijven. Niks was minder waar. Het werd een bloedstollende set! Het creatieve en dynamische spel van LEOS leek eventjes weg, maar kwam net op tijd weer terug! Met goeie servicereeksen van Nina en Wieke won LEOS deze spannende set met 28-26!
We gingen de laatste set in. Iedereen was het met elkaar eens. We kunnen beter dan dit. We hebben nog niet alles laten zien. Heel even twijfelden we of het misschien zielig was als wij 4-0 zouden winnen. Wij zouden dan namelijk 5 punten pakken en de tegenstander zou helemaal niks krijgen. We besloten ze een kleine voorsprong te geven. Wel zo leuk toch. Daar waar we vorige wedstrijden nog heel lief voor onze tegenstanders waren, we gunden ze toen een puntje, waren we nu meedogenloos. LEOS zou beslist met 5 punten naar huis gaan! En ja hoor, daar ging het treintje weer. Met bloed, zweet en tranen werd ook de 4e set gewonnen. Een klinkende 4-0 overwinning en 5 punten mee naar Leusden.